Dyrektor, trener, coach w Niepublicznej Placówce Doskonalenia Nauczycieli Percepti Edukacja.
Jakie są potrzeby i wyzwania nauczycieli i nauczycielek w komunikacji z rodzicami uczniów? W sierpniu zapytaliśmy nauczycieli i nauczycielki o bariery komunikacyjne, wyzwania i obawy w komunikacji z rodzicami oraz o najważniejsze ich zdaniem kompetencje komunikacyjne. Odpowiedziało ponad 130 osób. Oto krótkie podsumowanie.
Lubuski Kurator Oświaty Mariusz Biniewski zatwierdził program „Rozwiń skrzydła”. Program skierowany jest do szkół i placówek z województwa lubuskiego. Jego celem jest identyfikowanie i rozwijanie różnorodnych talentów dzieci, również tych, które wykraczają poza program nauczania poszczególnych przedmiotów szkolnych.
Minister Edukacji Barbara Nowacka podała kierunki realizacji polityki oświatowej państwa w roku szkolnym 2024/2025. Wyznaczają one priorytety w nadzorze pedagogicznym oraz są wskazówkami do przyjmowania priorytetów w działalności poszczególnych placówek oświatowych.
Zacznijmy od cytatu z książki: „Chodzi o pokazanie, że celem tej rozmowy nie jest zwycięstwo, ale zrozumienie”. Dlatego nie znajdziemy w tej książce licznych technik komunikacyjnych (czy też manipulacyjnych), dzięki którym moglibyśmy pokazać, kto tu jest górą lub sprowadzić oponenta do parteru. Zresztą w książce Duhigga nie ma mowy o oponencie a partnerze do rozmowy, z którym chcemy się właśnie porozumieć. Czy jest to więc książka, z której korzyść może odnieść nauczyciel prowadzący często trudne rozmowy z rodzicami uczniów?
Standardy ochrony małoletnich to zbiór zasad, które pomagają tworzyć bezpieczne i przyjazne środowisko we wszystkich podmiotach działających na rzecz dzieci. Zgodnie z Ustawą z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r. poz. 1606) organy zarządzające takimi placówkami, jak i organizatorzy tego rodzaju działalności mają obowiązek wdrożyć standardy dostosowane do charakteru i rodzaju podmiotu lub prowadzonej działalności.
Korespondencja seryjna w dokumentach Google to narzędzie, dzięki któremu możemy w łatwy, szybki i bezpieczny sposób wysyłać spersonalizowane wiadomości do wszystkich rodziców naszych uczniów dosłownie jednym kliknięciem.
Przeglądarka Google Chrome wzbogaciła się o nowe narzędzie do pracy z uczniami o indywidualnych potrzebach edukacyjnych: tryb czytania. Dzięki temu uczniowie z IPE mogą korzystać z treści zamieszczanych w Internecie w sposób dostosowany do ich potrzeb.
Nie ukrywam, że książkę Gabrieli Olszowskiej czytałem z bardzo osobistej perspektywy. W czasie warsztatów o ocenianiu szkolnym nie raz zastanawiałem się, czy moje twierdzenia nie są zbyt radykalne. Oczywiście formułowałem je w oparciu o autorytety (Bolesław Niemierko) oraz przepisy prawa, tak jak je rozumiałem. Dlatego byłem niezmiernie ciekawy, czy znajdą one swoje potwierdzenie w książce Gabrieli Olszowskiej, niewątpliwie kolejnego autorytetu w dziedzinie pomiaru dydaktycznego. Podczas lektury okazało się, że w swoich opiniach bywam wręcz ostrożny w porównaniu z niektórymi stwierdzeniami autorki. I nie chodzi o to, że Gabriela Olszowska stara się być radykalna, by przyciągnąć uwagę. Po prostu konsekwentnie odczytuje obowiązujące przepisy i wyciąga z nich konsekwentnie wnioski. Tylko tyle i aż tyle.
Książka Doroty Pauluk ma podtytuł: Konteksty praktyczne i teoretyczne. Jeśli chodzi o konteksty praktyczne, to nie wnoszą one wiele nowego do szkolnej codzienności nauczycieli, którzy stosują ocenianie kształtujące lub chociaż z nim się zetknęli. Z drugiej strony, jeśli nauczyciele chcieliby poszukać przewodników po praktyce oceniania wspierającego uczniów, to powinni sięgnąć po pozycje Danuty Sterny. Nie są to w najmniejszym stopniu zarzuty wobec Doroty Pauluk. Po prostu idee oceniania wspierającego uczniów od dawna są zakorzenione w wielu szkołach podstawowych i ponadpodstawowych, a autorka dużo miejsca poświęca sytuacji szkolnictwa akademickiego w tym obszarze. Z jej rozważań można wnioskować, że na tym poziomie nauczania jest wiele do zrobienia w tym zakresie i szkicuje model oceniania, który mógłby sytuację zmienić.
Nie ukrywam, że brałem do ręki najnowszą książkę Jarosława Kordzińskiego z pewnym niepokojem z powodu jej tytułu: Nowoczesne nauczanie. Niemal już banałem jest przecież twierdzenie, że we współczesnej szkole chodzi o organizowanie procesu uczenia się, aby jego podmiotem był sam uczeń. Sam autor tak właśnie wyjaśnia nieco przewrotny tytuł swojej książki.
