U znacznej większości nauczycieli hasło Podstaw Programowa wywołuje na twarzach uśmiech. Mam jednak wrażenie, a nawet przekonanie, że to nie jest wyraz sympatii i entuzjazmu, a raczej wyczuwalna jest tu nuta pogardy i ironii. Są też tacy, którzy pytają „co to takiego i gdzie można to znaleźć” i to już nie jest ironia, a poważne potraktowanie sprawy.
Zacznę przewrotnie, Czuła Przewodniczka nie jest Potulną, której hasłem przewodnim jest „powinno się” i „(nie) wypada”. Zatem, zgadzanie się na wszystko, bo „co ludzie powiedzą” i robienie dobrej miny do każdej, nawet złej gry nie jest w stylu Czułej Przewodniczki. Nie jest też Królową Śniegu, zimną, wyniosłą, patrzącą na innych z góry, której obecność powoduje ciarki na plecach i która wierzy, że najlepszą obroną (siebie) jest atak. Daleko jest jej także do Męczennicy, która poświęca się każdego dnia dla innych, nawet jeśli nikt tego od niej nie wymaga.
